28 de junio de 2013

Un xardín para a auga


Tanto por ser especialistas en tratamento de auga como en espazo público, queríamos facer referencia a un proxecto de gran interese. 



O parque Raíña Sofía de Ferrol, dende que  recordamos, foi sempre un lugar naturalizado, un xardín botánico con especies e animais exóticos (recordamos por exemplo, os maxestuosos pavos reais). O Concello invertiu añadindo a este parque Aquaciencia, un espazo didactico e de ocio adicado a auga. En total existen 5.000 m2 de disfrute para tódalas idades. Se aproveitan as formas do terreo para canalizar o caudal e tamén encontramos ríos e lagoas naturais. O visitante descubre e experimenta mediante distintos enxeños, trebellos, maquetas, paneis e xogos, a enerxía da auga e os seus principios dinámicos básicos.

  Probando a capacidade dinámica da auga en Galopín
O Concello ademais editou unas fichas explicativas que se poden descargar na páxina de Aquaciencia, nos que se explican os diferentes mecanismos: clepsidra, acueducto e ariete hidráulico, central hidroeléctrica, noras, bóla, tubo de Pitot e transbordador, depósito, muíño, vasos comunicantes, machuco e bomba de xerro, Bomba peristáltica, parafuso de Arquímedes, fonte de Herón, turbina e cambón.
fonte: Aquaciencia (Ferrol)
A maiores, podese disfrutar da aula didáctica de ecoloxía urbana que organiza talleres para os nenos sobre reciclaxe e consumo responsable.

Animamos os nenos e nenas que estiveron nas actividades da Fundación As Salgueiras a visitar este parque. Unha visita que vale a pena.





21 de junio de 2013

Estratexias


Cartel curso de verán
Hoxe é o día da música e tamén recen chegou unha nova estacion, pero tamén é o día en que remata o Curso de verán “Estratexias Cidadans para os tempos da Crise 2” que xa empezara o 17 deste mes. Os organizadores decidiron facer unha segunda convocatoria centrada en Arteixo despois do éxito da primeira que foi en Carballo.

 A paisaxe creada pola explotación desmesurada destes últimos anos  é unha realidade que temos que analizar. A etapa que vivimos pode, e debe, ser un momento de revisión e búsqueda de novas alternativas mais adaptadas a novos pensamentos, pensamentos non enclaustrados no devenir lineal ó que estábamos acostumados a seguir.
 Por eso mesmo, non podemos estudar os problemas dende un único punto de vista, precisamos a colaboración de todas as disciplinas, no curso estiveron as seguintes: xeografía, ordenación do territorio, medio ambiente, socioloxía, fotografía, arqueoloxía e arquitectura.
Polo noso traballo somos coñecedores da complexidade do espacio público e por iso apoiamos a interacción de coñecementos.
As conferencias foron a cargo de Cristobal Crespo, Pablo Gallego, Rosa Mª Regueiro, Olalla Caamaño + Javier Harguindey, Ismael Ameneiros + Santiago Rey,  Felipe Peña, Covadonga Carrasco + Juan Creus, Enrique Saavedra, Ruth Varela e Paco Pestana.

Os alumnos estudaron a maneira de facer unha normativa axeitada e tamén fixeron unha práctica real sobre a zoa, propoñendo alternativas que poden ser útiles ó Concello de Arteixo.
Seis grupos de traballo de 4-7 alumnos con un tutor por grupo abordaron as seguintes temáticas:
- A Lei do solo nos núcleos urbanos de Galicia.
- As normativas urbanísticas.
- Os crecementos e transformacións.
- Espazos públicos nos núcleos, relación cos espazos privados e elementos  definitorios destes.
- Os motivos da desaparición dos espazos de relación.
- Camiños e vías.
- Toponimia.
- Tipoloxías arquitectónicas.
- Tipoloxías construtivas- patoloxías.
- Os detalles construtivos.
- Construcións adxectivas.

É evidente que temos a necesidade de escoitarnos, de reflexionar e actuar sobre o que podemos facer neste momento de incertidumbre. A creatividade  ten una función esencial na recuperación da situación.
Felicitamos  o grupo de investigación “Proyecto de Arquitectura y Ciudad”, a  Universidade da Coruña, a Escola de Arquitectura da Coruña e o Concello de Arteixo por este curso de verán e a preocupación por loitar para mellorar o noso entorno.

14 de junio de 2013

Las fases del dibujo infantil



Garabatos
Georges-Henri Luquet (catedrático de filosofía) estudió la representación humana y sus diferentes fases a comienzos del siglo XX. Su estudio del dibujo infantil lo basó exclusivamente en el análisis de la evolución de su propia hija. En ese momento no había todavía estudios previos al respecto, incluso es antecesor de Piaget.

El ser humano necesita representar la realidad para controlarla, desde muy pequeños el dibujo aparece como medio de aprendizaje mediante la imitación, la relación entre la forma y el movimiento y el juego.
El niño dibuja también sus temas favoritos y expresa sus preocupaciones e intereses con ellos. La cultura y los medios con los que cuente varían el desarrollo de esta actividad.

• Realismo fortuito (de dos a dos años y medio años).
El dibujo es movimiento, garabatear con libertad, el niño asigna una o varias cosas a dichos garabatos. El espacio es un continuo.

• Realismo frustrado (de dos y medio a cuatro años).
Ya hay una necesidad de representar algo en concreto pero le resulta difícil.

• Realismo intelectual (de cuatro a siete u ocho años).
Reproduce los detalles, estos detalles cuentan una historia.

• Realismo visual (de ocho en adelante).
Usa de modelo la realidad y no sólo su imaginación. Comienzan los primeros conocimientos de perspectiva como ocultar cosas que están detrás.

Betty
La profesora de arte Betty Edwards recalcaba que la libertad y capacidad expresiva de los niños se pierde en la adolescencia con la llegada de otras emociones (el interés por otras cosas y el pudor ante los demás), aunque es una actividad que podemos aprender también de adultos, si nos animamos.

12 de junio de 2013

Dia contra el trabajo infantil


Fuente: internet
El 12 de Junio de todos los años se celebra el día mundial contra el trabajo infantil, un problema que preocupa a la sociedad y con el que todavía queda mucho por hacer. Este año se ha centrado en el trabajo doméstico.

Los niños tienen el derecho a vivir su infancia adecuadamente, a una educación y a aprender mediante el juego y la imitación de sus mayores.
Son positivas las acciones en colaboración con los adultos que les transmitan valores como los de que las cosas que uno quiere se consiguen con esfuerzo, la cooperación con los demás, la empatía o la satisfacción de realizar un trabajo en equipo.
Por ejemplo, participar cocinando juntos en casa se puede convertir en una fiesta, ver cómo realizan su oficio los mayores o regar las plantas se pueden convertir en verdaderas aventuras de aprendizaje y diversión.

Pero es negativo todo aquello que le prive al niño de sus derechos fundamentales, de su salud, que no le permita ir a la escuela o todo aquello que le esclavice. Y es ahí donde hay que poner freno, ya que resulta perjudicial en su desarrollo físico y psicológico.

7 de junio de 2013

Un robot galego presentase a concurso


En 4º da ESO no centro Francisco Asorey de Cambados, na asignatura de tecnoloxía impartida polo mestre Ricardo Paredes, presentaron e ganaron catro alumnos o concurso galego de robótica.

En dito concurso participaron ata 30 colexios de toda Galicia con xóvenes de idades entre 12 e 17 anos. Dentro do proxecto de excelencia educativa do centro, na que se implican varios departamentos, decidese facer na asignatura de Tecnoloxía este proxecto tendo en conta a actualidade da investigación no campo de robots para explorar outros planetas.
Organiza IGACIENCIA en colaboración coa Fundación Barrié.
Robot presentado

Os gañadores Marcos Daporta González, Diego Cores Fontenla, Samuel Gómez Pintos e Javier Carou Trigo realizaron un mecanismo que salva obstáculos, que con sus sensores de luz e movemento podese programar para ser autónomo. Os alumnos e o Mestre tiveron que practicar varias semanas para dominar a programación do mecanismo.

O mais importante é que no camiño aprendese, faise un traballo en equipo e os rapaces se ilusionan, creando novas inquedanzas que no futuro poden chegar a ser soños realizados.

Felicidades

4 de junio de 2013

Responsabilidad social corporativa (RSC) (II)


Premio RSC
Tal como había quedado en el primer trabajo sobre la RSC,  vamos a identificar los ELEMENTOS CONCEPTUALES  que la definen de forma más precisa.

Dichos elementos son:


Responsabilidad.-  Es la obligación moral o jurídica de responder de algo propio ajeno.Comportamiento realizado consciente y libremente.

Social .- Relativo a la sociedad humana. Cualidad de las personas como elemento integrante de un sistema social o colectivo de individuos.

Corporación.- Conjunto de personas que pertenecen a un mismo cuerpo o institución y se dedican a un fin común, en particular la empresa. Puede ser un sindicato, una ONG, un ayuntamiento, una empresa, un colegio profesional u otro tipo de persona colectiva. En la práctica, dicho término se utiliza, primordialmente, para referirse a una entidad, establecida de acuerdo a un marco legal.
  
Compromiso voluntario.- Responsabilidad u obligación que se contrae por voluntad propia y libre, sin que intermedie compromiso de clase alguna. Los voluntarios son personas que sirven a una comunidad por decisión propia y libre.

Organización.- Es un sistema diseñado para alcanzar ciertas metas y objetivos, a su vez puede estar formado por subsistemas. Conjunto de personas estable, institucionalizado y estructurado adecuadamente dotado de medios para alcanzar determinados fines.

Sociedad.- Un conjunto de individuos agrupado de forma natural o pactada, que constituyen una unidad distinta de cada uno de ellos, con la finalidad de alcanzar, mediante mutua cooperación en el marco de una comunidad, todos o alguno de los fines de la vida.

Medio Ambiente.- Es todo lo que rodea a un ser vivo. Entorno que afecta y condiciona especialmente la vida de las personas o de la sociedad en su conjunto. Comprende no solo el entorno físico natural –incluidos el agua, el suelo, el aire, la flora, la fauna, y los recursos no renovables, tales como los combustibles fósiles y los minerales-, sino que también incluye a los intangibles -como por ejemplo la cultura-, así como las relaciones entre todos ellos.

Persona.- Expresa la singularidad de cada individuo de la especie humana. Un ser con poder de raciocinio que posee conciencia sobre sí mismo y que cuenta con su propia identidad, capaz de vivir en sociedad y que tiene sensibilidad, además de contar con inteligencia y voluntad, aspectos típicos de la humanidad.

Grupos de interés.- Partes interesadas o “stakeholders”: Son los receptores directos del comportamiento socialmente responsable de las corporaciones, pueden ser internos de la organización o externos, como ejemplo de los primeros tenemos a los empleados y accionistas, y de los segundos a proveedores, agentes sociales, administraciones públicas, etc., según su comportamiento condicionan el desarrollo de la RSC.

En próximos trabajos relacionados con la RSC y su concepto, trataremos de citar los términos relacionados en torno al mismo. Además continuaremos avanzando, tratando de establecer quienes son los sujetos, los principios básicos, los grupos de interés, el alcance y los objetivos de la RSC.

En As Salgueiras, a 31 de mayo de 2013.

Andrés López García
Diplomado en CC. EE. Asesor Fiscal, Experto Contable Judicial y Auditor Oficial de Cuentas.